.
Ήρθε για ακόμη μια φορά η πολυαναμενόμενη (όχι για όλους φυσικά) και πολυδιαφημισμένη εορταστική περίοδος του έτους. Οι μέρες που πολλοί αναμένουν εναγωνίως για τους δικούς τους λόγους. Οι έμποροι για να ρεφάρουν, τα πισιρίκια για να μαζέψουν φράγκα και δώρα, και οι μεγάλοι για να "δώσουν" και να "λάβουν" αγάπη. Πολλοί προσπαθούν μέσα σε αυτές τις ημέρες να πατσίσουν τα άσχημα του έτους, ώστε ο νέος χρόνος να τους βρει με μηδενισμένο το κοντέρ. Για να έχουν την ευχέρεια να συνεχίσουν ως tabula rasa το γνωστό τροπάρι τους με την αλλαγή του χρόνου.
Ως γνωστόν, δε με ενθουσιάζουν αυτές οι ημέρες. Δεν αντέχω τη δήθεν καλοσύνη, με την υποκρισία να απογειώνεται σε δυσθεώρητα ύψη. Παρόλ'αυτά όμως, προσπαθώ να είμαι όσο πιο "εορταστικός" δύναμαι, για να μη χαλάω τη ζαχαρένια των υπολοίπων. Προσπαθώ να είμαι "καλό" παιδί.
Βάζω λεπόν το "καλό" μου πρόσωπο, το "καλό" μου χαμόγελο, τα "καλά" μου ρούχα και συμπεριφέρομαι ως τζιτζιφιόγκος-καλλικάντζαρος. Και κλείνω μάτια και αυτιά σε όσα δυσάρεστα συμβαίνουν τριγύρω. Στρουθοκαμηλισμός είναι αυτό, αλλά δεν υπάρχουν και πολλές εναλλακτικές.
Προσπαθώ να έρθω όσο πιο κοντά γίνεται στους δικούς μου ανθρώπους. Όχι ότι μου είναι εύκολο αυτό, αλλά τουλάχιστον το παλεύω. Κι απ'ότι φαίνεται δουλεύει, μια και οι υπόλοιποι καταλαβαίνουν ότι καταβάλλω σημαντική προσπάθεια. Γνωρίζω ότι είμαι ιδιότροπος και περίεργος χαρακτήρας. Δυσκολεύομαι να μοιραστώ ακόμη και τις δικές μου χαρές. Γεγονός που δηλώνει πολλά.
Εφέτος έχω δύο σημαντικούς λόγους να πορευθώ σύμφωνα με το κλίμα των ημερών. Δύο λόγοι που κάθε απόγευμα καθημερινής με περιμένουν να επιστρέψω από τη δουλειά ώστε να ασχοληθώ μαζί τους. Δύο λόγοι που αρκούν και περισσεύουν για να κάνουν κάθε μου μέρα Χριστούγεννα. Γι'αυτούς τους δύο λόγους θα ντυθώ για πρώτη φορά στη ζωή μου Άη-Βασίλης. Βέβαια μην περιμένετε να κατέβω από την καμινάδα. Δε χωράω.
Εν μέσω κρίσης και ύφεσης βλέπω τα εφετινά Χριστούγεννα υπό άλλη οπτική γωνία. Τα βλέπω μέσα από παιδικά μάτια. Γεμάτα αθωότητα και προσμονή. Ήδη η μικρή διαλαλεί παντού ότι είναι καλό παιδί, και μάλιστα το φωνάζει δυνατά ώστε να ακουστεί μέχρι το Ροβανιέμι. Μην τυχόν και δεν την λάβει υπόψη ο Άη-Βασίλης. Μέχρι και για τον μικρό ζήτησε δώρα. Για τέτοια καλοσύνη μιλάμε. Aύριο λεπόν θα γεμίσει παιδικά και βρεφικά δώρα το σπίτι. Κι όχι μόνο. Φωνές, γέλια και τις γνωστές ζημιές που δε λείπουν από το πρόγραμμα.
.
Πάντα υπάρχουν τρόποι να περνάμε καλά. Ακόμη και τα Χριστούγεννα.
