7.10.10

Up n' down


.
Μετά από τα ξενύχτια των πρώτων ημερών, μπαίνω σε μια σειρά. Όχι ότι ο μπούμπης (κατά ΑΖΧ) ηρέμησε τα βράδια, αλλά περισσότερο προσαρμόστηκα εγώ στα νέα δεδομένα. Παρά το χρόνιο πρόβλημα αϋπνίας λόγω σεροτονίνης, φαίνεται πως όσες φορές και να ξυπνήσω το βράδυ, αποκοιμιέμαι αμέσως μετά. Και βεβαίως το ίδιο εύκολα κοιμάμαι και μόλις πρωτοαραδιάσω το κουφάρι μου. Ο οργανισμός λεπόν ανταποκρίθηκε στην πρόκληση. Παρά την ηλικία μου.

Ο μικρός πήρε τα πάνω του την τελευταία εβδομάδα. Τσίμπησε βάρος και αμέσως έκανε αισθητή την παρουσία του. Άφησε πίσω του εκείνο το μωρό που κοιμόταν 23 ώρες το 24ωρο. Βέβαια το γεγονός ότι δηλώνει παρών, θα μπορούσε να θορυβήσει την καθεστηκυία τάξη. Αλλά ευτυχώς είχαν γνώση οι φύλακες.

Την ώρα που πρωτοέμπαινε ο μπούμπης στο σπίτι, ταυτόχρονα έπαιρνε η ΑΖΧ στα χέρια της τα παιχνίδια που της έκανε δώρο ο αδερφός της για το "καλώς σας βρήκα". Κι έκτοτε δεν την ξεχνά κι όλο και κάτι της δίνει. Οπότε δεν τέθηκε καθόλου θέμα ανταγωνισμού. Κι εννοείται ότι όλη η προσοχή πέφτει επάνω της. Κάτι που θα έκανα κι αν είχε 10 ακόμη αδέρφια.


- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Ως φαίνεται, τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμη. Με το πέρας των δημοτικών εκλογών αναμένεται πραγματικό πογκρόμ εναντίον του λαού από την κυβέρνηση της τρόικας. Δεν την θεωρώ Ελληνική κυβέρνηση, κι ας εκλέχθηκε απευθείας από τον λαό. Το γεγονός ότι ακολουθεί τις επιταγές του ΔΝΤ, της ΕΕ και της ΕΚΤ, την καθιστά εντολοδόχο τους. Μεσάζων δηλαδή.

Το Σύνταγμα των Ελλήνων ορίζει ότι για την εκχώρηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας απαιτείται σύνολο 180+1 ψήφων στο κοινοβούλιο. Κάτι που δε συνέβη. Η όποια ένσταση περί κυριαρχικών δικαιωμάτων καταρρίπτεται με το γενικότερο ξεπούλημα της χώρας που προβλέπεται στο απεχθές μνημόνιο. Κι εννοείται ότι αν τίθονταν θέμα 180+1, οι πρασινομπλέ θα έβρισκαν μεταξύ μας. Είτε με γαλάζιο "αντάρτικο" και καλά, είτε με άμεση υπερψήφισή του. Δεν του ξέφυγε τυχαία η ατάκα του Βάρδα. Κι ας τον άδειασε ο Σαμαράς.

Πέρυσι στην ΔΕΘ ο Τζέφρις δήλωνε ότι όποια χώρα εμπιστεύτηκε το ΔΝΤ, το πλήρωσε ακριβά. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, ήμασταν ήδη στις αγκάλες του. Απίστευτα πράγματα. Από το "λεφτά υπάρχουν" στο "δεν υπάρχει σάλιο" του Κυρ-Ανδρέα.

Δεν αργεί ο καιρός που θα ζήσουμε μέρες Αργεντινής '01 κι εδώ. Μόνο που εδώ έχουμε και μερικά μύρια ξένων στις πλάτες μας. Δίχως διάθεση καταστροφολογίας, τα πράγματα δε φαντάζουν καλά. Η προσέγγιση στο εν λόγω θέμα δε γίνεται με κάποια κομματική απόχρωση, μια και δεν με εκφράζει κανένα κόμμα της βουλής ή εξωκοινοβουλευτικό. Κατ'εμέ, πρόκειται για κοκκινοπρασινομπλέ κατσαρίδες όλοι οι "εθνοπατέρες". Κι όσοι τους στηρίζουν, βολεμμένοι ή βλαμμένοι. No offence, αλλά δεν εξηγείται αλλιώς.

Και βεβαίως-βεβαίως περί δημοψηφίσματος ούτε καν λόγος. Είτε για το σκοπιανό, είτε για την τρόικα, είτε για οτιδήποτε. Λες και οι 300 ξέρουν καλύτερα για εμάς από εμάς.



υγ-> τουλάχιστον χαρήκαμε λίγο με τον νέο προπονητή. Για να δούμε αν θα φανεί αντάξιος του ονόματός του και των προσδοκιών μας.